Analyse van de evolutie van de wereldproductie van schoeisel toont aan dat de productie in het afgelopen decennium is verplaatst naar Aziatische landen, die het wereldgebied zijn geworden dat het meeste schoeisel produceert, met meer dan 60 procent 100 van de totale productie . Integendeel, Noord-Amerika en Europa hebben hun deelname aan de wereldproductie van de sector zien afnemen. Deze verandering in de wereldproductie van schoeisel is grotendeels te wijten aan de ontwikkelingsstrategie van Aziatische landen, die zich hebben gericht op arbeidsintensieve productie, waaronder schoeisel opvalt, en gezien de lage loonkosten hen in staat heeft gesteld concurrentievoordelen op de markten te verkrijgen.
Een belangrijke rol in dit proces is gespeeld door de openstelling van de markten en de vermindering van de handelsbelemmeringen, die voortvloeien uit de GATT-onderhandelingen en momenteel uit de WTO. Dit proces is nog steeds aan de gang, aangezien de toetreding van China tot de WTO betekent dat in 2005 alle quota waarmee de EU-markt werd beschermd tegen bepaalde schoeiselproducties uit dit land zouden verdwijnen.
In die zin zal de liberalisering naar verwachting leiden tot een toename van de invoer van producten waarvoor quota gelden, met het risico dat de EU-producenten ernstige schade lijden. Dit waarschijnlijke effect is zo groot dat de EU van mening is dat de invoer van bepaalde schoeiselproducten van Chinese oorsprong onderworpen is aan voorafgaand EU-toezicht om statistische informatie te verstrekken die een snelle kennis van invoertrends mogelijk maakt. Zo is een regeling voor de automatische verlening van vergunningen vastgesteld die van toepassing is tot en met 31 januari 2006 (Verordening nr. 117/2005 van de Commissie van de Europese Gemeenschappen).
Azië Schoenfabrieken: Minder geschoolde, arbeidsintensieve praktijken, lage leeftijden.
De ontwikkelingsstrategie van Aziatische landen op basis van arbeidsintensieve producten is niet de enige oorzaak die deze verandering in de wereldproductie van schoeisel heeft veroorzaakt. De strategie die aanvankelijk door Amerikaanse bedrijven en later door Europese bedrijven werd uitgevoerd, heeft ook een prominente rol gespeeld door een deel of al hun producties naar Zuidoost-Aziatische landen te verplaatsen, met loonkosten die veel lager zijn dan die in hun land van herkomst. De grote merkwinkels voor sportkleding en schoeisel die massaproductie-eenheden in deze landen hebben geïnstalleerd, vallen op en proberen de kosten te verlagen en zo concurrentievoordelen te behalen door middel van prijzen.
Dit feit heeft de crisis in de Europese schoenenindustrie verergerd door een aanhoudende vermindering van de productie te veroorzaken. Daarom heeft de concurrentiedruk van laaggeprijsde producties uit Zuidoost-Azië geleid tot een productieverplaatsingsstrategie die uiteindelijk heeft geleid tot een vermindering van de productie in westerse landen, met een negatieve impact op de schoenmakerbaan in het gebied dat voorheen producent was.
Azië is het gebied dat het meest heeft geprofiteerd van de opeenvolgende golven van overdracht van productie, waarbij opmerkelijke stijgingen van de productie en de werkgelegenheid in de schoenensector zijn geregistreerd ten koste van de aandelen van Europa en Amerika. Er moet echter worden opgemerkt dat er ook verschuivingen in de productie zijn geweest van sommige Aziatische landen naar andere, afhankelijk van lonen en protectionistische belemmeringen voor hun producten uit andere landen. Waren Taiwan en Korea in de jaren tachtig de landen met de hoogste productie, deze landen hebben de productie verdrongen naar andere landen met lagere kosten, zoals China, Indonesië, Thailand, India en Vietnam. Dit heeft ertoe geleid dat deze landen, die tien jaar eerder nog niet eens producent waren van eigen schoeisel, in 2001 tot de grootste producenten en exporteurs van schoeisel ter wereld behoorden. In het bijzonder, als de productie per land wordt geanalyseerd, zijn de grootste schoenenproducenten wereldwijd China, India, Brazilië, Indonesië, Italië, Vietnam, Mexico, Pakistan en Turkije (SATRA Technology Center, 2004). Zoals te zien is, zijn het de Aziatische landen die het grootste percentage van de wereldproductie absorberen. Aan de andere kant valt op dat hoewel Amerika in mondiale termen een lage deelname heeft aan de totale wereldproductie van schoeisel, Brazilië en Mexico tot de belangrijkste producenten ter wereld behoren.
A-merken kiezen nog steeds liever voor een schoenenfabriek in Europa
De schoenenindustrie in de EU wordt gedomineerd door zes lidstaten, Italië, Spanje, Portugal, Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Het belangrijkste producerende land op Europees niveau is Italië. Op de tweede plaats staat Spanje, gevolgd door Portugal en Frankrijk.
Ondanks het sterke overwicht van Aziatische producties, als de verdeling van de waarde van de wereldexport van de schoenensector per gebied wordt geanalyseerd, worden kleinere verschillen waargenomen. Zo bedroeg de waarde van de uitvoer van schoeisel uit Azië in 2001 49,8 per 100 van het totaal, terwijl die uit Europa 42,8 per 100 van het totaal vertegenwoordigden (tabel 2). Dit laat zien hoe West-Europese landen, die niet in staat zijn om te concurreren in de lagere marktsegmenten, waar Aziatische landen sterk concurreren op prijzen, zich hebben gewend tot het middelhoge en hoge segment, gespecialiseerd in producten met een hogere toegevoegde waarde. Dit stelt hen in staat om tegen hogere prijzen te verkopen, waardoor de hogere productiekosten waarmee ze worden geconfronteerd, worden gedekt.
Met betrekking tot de productie van schoeisel per type moet worden opgemerkt dat als in de jaren tachtig lederen schoeisel op de eerste plaats stond, in de jaren negentig rubberen schoeisel het meest werd vervaardigd, met prijzen van lagere verkopen. Het is echter vermeldenswaard hoe in de tweede helft van dat decennium rubberen schoeisel gewicht verloor in de wereldproductie als geheel, hoewel het de eerste plaats bleef bezetten. Bovendien wordt het grootste deel van dit schoeisel geproduceerd in Zuidoost-Aziatische landen, die zich vanwege de lage prijs in dit product hebben gespecialiseerd. Met name Aziatische landen nemen bijna 80 procent van de totale productie voor hun rekening. In die zin moet worden opgemerkt dat de vervaardiging van dit type product wordt uitgevoerd met technologie en apparatuur waarmee schaalvoordelen kunnen worden verkregen en dat het ook zal worden begunstigd door de lagere loonkosten die in deze landen bestaan. Bijgevolg is het zeer moeilijk voor landen die van oudsher schoeisel produceren om de concurrentie van Aziatische landen in deze producties het hoofd te bieden, waardoor zij hun productie richten op producten met een hogere toegevoegde waarde, met lagere prijzen. waardoor hogere salariskosten kunnen worden gedekt.
Kortom, de verandering die de sector doormaakt, is manifest geworden van schoeisel op internationaal niveau, met een verplaatsing van de Europese schoenenproductie naar de wereldmarkten, door Aziatische producties. Schoeisel uit Zuidoost-Azië wordt op de internationale markten geïntroduceerd tegen zeer concurrerende prijzen dankzij de lage loonkosten die ze hebben en de minder geschoolde productie. In het bijzonder heeft China een voortrekkersrol gespeeld in de schoenenproducerende landen. Echter, veel Europese door het differentiëren van producten met een grotere toegevoegde waarde, het bevorderen van aspecten van kwaliteit, design, merk die het grootste deel van de Aziatische productie nog lang niet bereikt.
Aanbeveling: Controleer nu over Treec Shoe factory en
Private Label productie
die u kunt controleren.
